La desire sur un mur digital

J' ai vraiment ete pique, d' une mouche, pas la famouse mouche tse-tse, mais d' une autre mouche (muse, 'μη-ούσα') qui m' a precipite, tous azimuts, pour apporter le memoire.
Or, on dirait que j' ai ete pique d' une Autre muse, ou plutot ai-je ete mordu par un remord, mordu par une pensee, quelque chose comme 'la desire sur un mur digital'. La desire etant en l' occurrence la psychanalyse. Le lieu et les liens etant en l' occurrence des mathematiques, mais pas seulement!

Le lieu et les liens
Le lieu comme un discours ou s' articulent des places et des elements (J.Lacan) et les liens (dans l' optique que fait sens, et meme operation, de distinguer le temps epistemique, le temps de savoir, le temps erotique, celui qui comporte un lien avec ce que Lacan a appele l' objet petit a), comme les liaisons. Le temps est un effet, un effet que l' on devrait pouvoir articuler a une structure qui le determine. Ayant ou moins efflure le theme du temps, je me faisais un devoir de dire quelque chose de l' espace. L' espace, dans la psychanalyse, n' est pas implique comme l'etendue, mais bien comme le lieu. Ce qui en grec se dit, vous ne l'ignorez pas, 'topos'. Ce vecteur, cette indication conduisait tout droit la ou Lacan nous a laisse un titre et peu d'autre chose, un titre presque ultime de son enseignement, 'Le topologie et le temps'.

L'espace et le temps

C'est la version lacanienne du binaire l'espace et le temps. Dans la psychanalyse, ca se corrige de ce que l'espace y est implique d'une autre facon qui, au gre de Lacan, oblige a passer par les lieux. Ce qui est reste miroitant, c'est l'instance d'une nouvelle esthetique, au sens propre, d'une nouvelle doctrine de l'espace et du temps lies l'un a l'autre de facon inedite. C'est ainsi donc que le temps m' a conduit ou lieu et j' y ai ajute le lien.

...................................................................................... συνεχίζεται
H επιθυμία, πάνω σε ένα ψηφιακό τοίχο (binaire) μέσω του Κυβερνοχώρου, αναδύει ένα καινούργιο υποκείμενο (όπως στον πρώϊμο Λακάν 'η ανάδυση του υποκειμένου του ασυνειδήτου') με συνδέσμους, που απουσιάζει το μικρό αντικείμενο -α, στη διαμεσολάβηση του φαντασιακού με το πραγματικό. Η επιθυμία μένει μετέωρη, στον ένα πόλο του διπόλου που τη συγκροτεί ( που είναι το πραγματικό! -το λακανικό δίπολο της επιθυμίας, περιγράφεται εύστοχα στον Αντιοιδίποδα των Ντελέζ και Γκυταρύ) και μένει έρμαια, στο φαντασιακό βραχυκύκλωμα του Βορρόμειου κόμβου της.

.......................................................................................................

O Φυσικός χώρος και ο Κυβερνοχώρος είναι δύο τελείως διαφορετικοί χώροι: Sinthome ('μαθήμιον'). Μπορεί όμως, να υπάρξουν συνδέσεις (liens)!
.......................................................................................................

Η όλη κατάσταση της ψυχικής συσκευής, κατά τη μετάβαση από το ένα σύστημα στο άλλο, συνοδεύεται από μία ένταση (ιntensité) που το δυναμικό της (potensiel) μας δείχνει την αξία (valeur) του συνδέσμου (lien). H κατάσταση μετάβασης από το ένα σύστημα στο άλλο λέγεται εντροπία, σύμφωνα και με το δεύτερο νόμο της Θερμοδυναμικής. Για την ψυχανάλυση και τον Lacan στο σύστημα RSI το πέρασμα από τον Κυβερνοχώρο (Φαντασιακής τάξης κυρίως, αλλά με αντικείμενα κάτω από το 'πέπλο') στην πραγματικότητα του Φυσικού κόσμου (χώρου του Πραγματικού), μέσω της εντροπίας, αναδεικνύει τον δεσμό (relation) με την αξία του στο Συμβολικό επίπεδο (πάλι μέσω εντροπίας), όπου η εντροπία (πλήρης συμπτωμάτων) είναι η κατάσταση της ψυχικής συσκευής που αποσταθεροποιεί το Υποκείμενο (πλήρες μικρών αντικειμένων -α) οδηγώντας το στην απόλαυση (juissance).

......................................................................................................

Σήμερα λοιπόν, η έννοια φυσικός τόπος, δεν ισχύει σαν καθορισμένος χώρος στο διαδίκτυο, σημασία έχει μόνο ο κυβερνοχώρος. Στο σύγχρονο δυτικό πολιτισμό, το ερώτημα είναι, που θα οδηγήσει η μείξη της τεχνολογίας με τα υπόγεια ρεύματα των ανθρωπιστικών επιστημών; Η ανθρωπότητα, αναζητεί, νέες μυθολογίες για να καθορίσει το μέλλον της; Αναδύεται το φιλοσοφικό δίλλημα: η ανθρωπότητα θα στρέψει το δυναμικό της στην εξισορρόπηση του φυσικού κόσμου (κατανοώντας τις ανάγκες του φυσικού περιβάλλοντος); ή θα οδηγηθεί, βαθύτερα, στις αρχετυπικές σφαίρες του κυβερνοχώρου (της εικονικής πραγματικότητας με τις μυριάδες δυνατότητες που ξετυλίγουν ενώπιόν της), με όλους τους ψυχολογικούς κινδύνους που ελλοχεύουν.
Οι νεότερες γενεές, επιδεικνύουν, έντονες τάσεις στις σύγχρονες όψεις της τεχνολογίας και τις ανθρωπιστικές επιστήμες. Ο κυβερνοπάνκ συγγραφέας Μπρούς Στέρλινγκ παρατήρησε εύστοχα: ‘Σήμερα, για ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων, η υποτιθέμενη διαχωριστική γραμμή μεταξύ ανθρωπιστικών και τεχνολογικών επιστημών, δεν υπάρχει πλέον!'.
Ο κυβερνοχώρος, ως ψηφιακός τόπος της τεχνοεπιστήμης, είναι ένας ιδιαίτερος χώρος διεπαφής υποκειμένων, πρακτικών και τεχνολογιών. Παρουσιάζεται ως χώρος διαφυγής απ΄ την «πραγματικότητα» (μπορούμε να μεταμορφωνόμαστε κατά βούληση) ή ως υβριδικός χώρος μέσα στον οποίο συμφιλιώνονται και μετουσιώνονται πολιτισμικοί πόλοι.
....................................................................................................................................................................

Η τοπολογία του νευρικού μας συστήματος, δεν υποδεικνύει κάποια τάξη με την έννοια της ιεραρχίας. Η τυπική περιγραφή του νευρικού συστήματος δεν είναι δυνατή με τα εργαλεία της κλασικής δυαδικής (binaire) λογικής, αλλά με την έννοια της ετεραρχίας (δηλαδή της συνεργατικής και συνδυασμένης δράσης). Συνεπώς θα έχουμε χαοτική ανάπτυξη του κυβερνοχώρου, αλλά και της συνδυαστικής ικανότητας (ετεραρχίας) που αντιδρά στην καθορισμένη ιεραρχία πραγμάτων.      Dimitris Tziolas
O Δημήτρης γράφει...
Μικρό πόνημα, (100 σελίδων περίπου).... τμήμα του, (ανωτέρω παρατίθεται....)