Η Kristeva διαθλά την παρόρμηση στο μίσος (και τις προσπάθειές μας να υπονομεύσουμε, να εξαγνίσουμε και να το επεξεργαστούμε) μέσω ψυχανάλυσης και κειμένου, εξερευνώντας κόσμους, γυναίκες, θρησκεία, πορτρέτα και την πράξη της γραφής. Η έρευνά της εκτείνεται σε θέματα και πρόσωπα κεντρικά στη γραφή της και οι δρόμοι της ανακάλυψης της προάγουν τις θεωρητικές καινοτομίες που είναι τόσο χαρακτηριστικές της σκέψης της.
Η Kristeva επαναδιαρθρώνει και επεκτείνει την ανάλυση της γλώσσας, της α-θλίψης, της εξιδανίκευσης, της γυναικείας σεξουαλικότητας, της αγάπης και της συγχώρεσης. Εξετάζει τις «ασθένειες της ψυχής», αξιοποιώντας παραδείγματα από την πρακτική της και τις ασθένειες των ασθενών της, όπως κούραση, ευερεθιστότητα και γενική κακουχία. Προηγεί στη Βίβλο και κείμενα της Μαργκερίτ Ντυράς, της Αγίας Τερέζας της Αβίλα, του Ρόλαντ Μπαρθ, της Σιμόν ντε Μποβουάρ και της Τζόρτζια Ο'Κίφι. Εξισορροπώντας την πολιτική συμφορά και την ατομική παθολογία, αντιμετωπίζει εσωτερικές και εξωτερικές καταστροφές και παγκόσμιους και προσωπικούς τραυματισμούς, αντιμετωπίζοντας τη φύση της κατάθλιψης, της λήθης, του φόβου και της αγωνίας της ύπαρξης και της ανυπαρξίας. Η Kristeva αναπτύσσει την αντίληψη ότι η ψυχανάλυση είναι το κλειδί της γαλήνης, με τις διαδικασίες της να γυρίζει πίσω, να κοιτάζει πίσω, να διερευνά τον εαυτό και να αναδιαμορφώνει την ψυχική βλάβη σε κάτι χρήσιμο και όμορφο. Η συνεχής αμφισβήτηση, υποστηρίζει η Kristeva, είναι απαραίτητη για να επιτευχθεί ο ερχομός σε όρους που όλοι αναζητούμε στον πυρήνα της συγχώρεσης.
"Αυτές τις μέρες, ποιος έχει ακόμα ψυχή;" ρωτά η Julia Kristeva στην ψυχαναλυτική της εξερεύνηση, New Maladies of the Soul. Αξιοποιώντας την πολυετή εμπειρία της ως ασκούμενη ψυχαναλύτρια, η Kristeva αποκαλύπτει στους αναγνώστες ένα νέο είδος ασθενή, συμπτωματικό μιας εποχής πολιτικής αναταραχής, κουλτούρας μαζικής διαμεσολάβησης και τη δραματική αναμόρφωση των οικογενειακών και σεξουαλικών ήθη. Οι New Maladies of the Soul θέτουν ένα ανησυχητικό ερώτημα για το ανθρώπινο υποκείμενο στη Δύση σήμερα: Εξαφανίζεται ο ψυχικός χώρος που παραδοσιακά γνωρίζουμε; Η Kristeva διαπιστώνει ότι τα ψυχαναλυτικά μοντέλα του Freud και του Lacan πρέπει να ξαναδιαβαστούν υπό το φως αυτού του νέου ασθενή, προϊόν της σύγχρονης ηθικής κρίσης αξιών που προκύπτει από την απώλεια ιδεολογίας και την επιδείνωση της πίστης. Με την επανεξέταση των Φρόιντ και Λακάν, η Κριστέβα προσφέρει την ελπίδα μιας νέας ψυχανάλυσης. Κάθε ασθενής, υποστηρίζει, πάσχει από μια μοναδική ασθένεια η οποία πρέπει να στοχοποιηθεί.
Στο πρώτο μισό του New Maladies of the Soul, η Κριστέβα προσφέρει μια σειρά από αναλυτικές και συναρπαστικές μελέτες περιπτώσεων που ενισχύουν τις προκλητικές θεωρητικές της αντιλήψεις. Αυτές οι μελέτες περιπτώσεων απεικονίζουν τις σημερινές "νέες ασθένειες" -κοινές ψυχιατρικές διαταραχές όπως υστερία, εμμονή νεύρωση και διαστροφή - όπως εκδηλώνονται στον σημερινό ασθενή. Ζωγραφίζοντας το έργο της ψυχολόγου Helene Deutsch και της συγγραφέως Germaine de Stael, η Τζούλια στρέφει την προσοχή της στο 2ο μισό του βιβλίου στην εμπειρία και συνεισφορά των γυναικών μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο της σύγχρονης ιστορίας. Εμβαθύνοντας στην τέχνη, τη λογοτεχνία, την αυτοβιογραφία και τις θεωρίες της γλώσσας, συνεχίζει με μια εξερεύνηση πολιτιστικών προϊόντων που κυμαίνονται από τη Βίβλο μέχρι το έργο του Leonardo da Vinci. Η Τζούλια προσφέρει την ελπίδα ότι αυτές οι ασθένειες έχουν νέες δημιουργικές δυνατότητες κ νέα ελπίδα για την ψυχή -αν μπορούμε να κατανοήσουμε την επίδρασή τους στις ατομικές κ συλλογικές εμπειρίες της εποχής μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου